Ircan Köyü ova köylerimizin en büyüklerindendir. Köyün kuruluşu tam olarak bilinmemekle beraber Osmanlı arşivlerinde ismi “Ağırcan” olarak geçmektedir. Bir rivayete göre köy halkının ağırbaşlılığından dolayı bu isimle anıla gelmiştir.
Ircan Köyü Türk ve Rum olmak üzere iki mahalleden meydana gelmektedir. Aynı zamanda köy Avrupa yolu üzerinde bulunmaktadır. Bu yolun doğu kısmında Türk Mahallesi, batı kısmında ise Rum Mahallesi bulunmaktadır. Türk Mahallesi 450 hane olup nüfusu 1300’dür. Rum Mahallesi de 35 hane olup nüfusu 100’dür. Köyün toplamı 485 hane, nüfusu 1400 kişi civarındadır.
Ircan Köyünde bir cami bir de mescit vardır. Hem cami hem de mescit beş vakit ibadete açıktır.
İlk inşa tarihi bilinmeyen cami 1959 yılında büyütülmüştür. 2006 yılında da içi ve dışı tamir edilmiş ve halı döşenmiştir. Bugün itibarıyla 420 metrekare olup Gümülcine köyleri içerisinde en büyük cami sayılmaktadır. Caminin minaresi de eski olup cami büyütülürken şerefeden yukarısı Rum usta Aleko tarafından halkın yardımlarıyla tamir edilmiştir.
Cami odaları ise 2001 yılı Ramazan ayında yangın sebebiyle tamamen yanmış olup, 2003-2004 yıllarında yeniden inşa edilmişlerdir.
Caminin vakıf olarak 35 dönüm arazisi vardır. Mezarlık ise ana yol üzerinde olup 15 dönüm üzerine kurulmuştur.
Köyde iki tane ilkokul vardır. Biri Ircan köyü Birinci İlkokulu, diğeri de Ircan Köyü İkinci İlkokulu'dur. 2009-2010 öğretim yılı itibarıyla birinci ilkokulda 38, ikinci ilkokulda da 20 öğrenci eğitim görmektedir.
Köyde tarihi eser olarak Osmanlıdan kalma bir köprü vardır. Fakat Yunan makamları bu tarihi Osmanlı köprüsünü Roma'lılara atfederek, köprünün başına “Roma Köprüsü” diye bir tabela dikmişlerdir. Köprünün Osmanlıca kitabesi şöyledir:
"Hazreti hacı Kasım mimar ağa Ol sehâkâ-i
mürüvvet ma'deni Kim geçerse rahmet okur
canına Dedi kuloğlu onun tarihin
Devlet pâyinden olsun berdevam yaptı bu köprüyü kıldı
ihtimam Hak kabul etsün deyüp yevm-ül kıyame Cennet-ül Firdevs ola ona mekân"
Sene: 1059 (1649)
Köyün geçim kaynağı tarımdır. 1970 yılından 1995 yılına kadar köy halkı şeker pancarı ile uğraşmıştır. Fabrika kapanınca da köylü pamuk, tütün ve diğer bahçe ürünleri ile geçimini sağlamaktadır.
